Mahonia Beale`a - uprawa, odporność, cięcie

Kwitnie w okresie zimowym. Dobrym wyborem jest Mahonia Bealea, wiecznie zielony krzew. Kwiaty są małe i żółte, zebrane w piękne kwiatostany.

Cechy: krzew zimozielony

Wytwarza wiele pędów. Po wielu latach uprawy wygląda jak miniaturowe drzewko.

Pochodzenie: Azja

Inne nazwy: Mahonia Beala, Mahonia Bealea, Mahonia bealei, Mahonia japońska, Berberis japonica, berberys japoński.

Botanicy długo debatowali, czy ta roślina to mahonia czy berberys. Ostatecznie zdecydowano, że jest to mahonia. Zarówno mahonia jak i berberys są spokrewnione. Są one związane z rodziną berberysów.

Mahonia Beale'a została nazwana na cześć Beale'a. Ta mahonia została znaleziona w Chinach w 19 wieku. Była przechowywana w ogrodzie pana Beale'a w Szanghaju, aż została wysłana do Europy.

Wysokość: 100-150 cm

Maksymalną wysokość osiąga po około 20 latach. Można ją korygować poprzez przycinanie.

Szerokość: do 100 cm

Kwitnienie: Styczeń - marzec (I-III).

Ten krzew ozdobny jest bardzo wcześnie kwitnącą rośliną ozdobną. Pełnia kwitnienia przypada zwykle na luty (II).

Kwiaty: Małe, żółte kwiaty ułożone w wiechach.

Zapach: Przyjemny, delikatny

Owoce: Granatowe, owalne, jagodowe; dojrzewają od lipca do sierpnia (VII-VIII).

Liście: Ciemnozielone, grube, o ząbkowanych brzegach przypominających kolce. Są sztywne i zwarte, ale nie kłujące. Evergreen

Nie opadają w okresie zimowym. Długość liści: Do 50 cm

Zastosowania: Jako pojedynczy lub w grupie krzewów, jako niski zimozielony żywopłot, pod wysokim drzewem, bukiety, wieńce.

Mahonia Beale'a była od wieków stosowana w Chinach jako lek na gruźlicę i dyzenterię. We współczesnej medycynie jest wykorzystywana w leczeniu choroby Alzheimera.

Stanowisko: Zmierzch

Nadaje się do sadzenia pod drzewami liściastymi. Preferuje sadzenie w miejscach osłoniętych, np. przy ścianach i innych krzewach.

Może również tolerować cień. Może tolerować cień, ale nie jest gęsty i wytwarza mniej kwiatów lub owoców.

Gleba: Średnie pH; pH kwaśne do lekko kwaśnego (5H 5-6,5).

Nie wymaga gleby. Najlepiej jednak rośnie, gdy gleba jest bogata w próchnicę i lekko wilgotna. Uwielbia ściółkowanie.

Umiarkowane podlewanie

Nawożenie: Kwiecień - maj (IV-V).

Nie ma żadnych wymagań pokarmowych. Wystarczy zastosować 1-2 dawki nawozu do roślin kwitnących, zgodnie z instrukcją na opakowaniu. Należy to robić co 2-3 tygodnie. Jeśli gleba nie jest zbyt żyzna, można zastosować więcej nawozu.

Mahonię Beale'a można od czasu do czasu uzupełnić świeżą lub granulowaną ziemią.

Rozmnażanie: nasiona oraz sadzonki zielne i drewniane, odrosty korzeniowe

Mahonia może być łatwo rozmnażana przez odrosty korzeniowe.

Przycinanie: Kwiecień-czerwiec (IV-VI).

Przycinanie jest bardzo łatwe do wykonania. Przycinanie jest łatwe przy pomocy cięć sanitarnych i korekty kształtu. Do wieńców i bukietów można wykorzystać cięte gałązki.

Mrozoodporność: dobra

Mahonia Beale'a może zasychać zimą, szczególnie jeśli jest mroźna i bezśnieżna. Nie jest to jednak spowodowane mrozem. Jest to raczej spowodowane brakiem wody. Korzenie nie są w stanie wchłonąć wody i woda wyparowuje przez liście. Ściółkowanie gleby może temu zapobiec. Do okrycia mahonii można również użyć zimowej włókniny.

Odporność na szkodniki i choroby

Szczególnie dotkliwie odczuwa niedobory wody w zimie.

Warto wiedzieć.

• Robert Fortune (1812-1880), znany szkocki botanik, jako pierwszy odkrył mahonię Beale'a. To on też nadał jej nazwę. Pamiętał też o panu Beale, który trzymał mahonię w swoim szanghajskim ogrodzie, zanim zawędrowała z Azji do Europy.
• Do popularności mahonii przyczynił się znany amerykański ogrodnik Bernard McMahon (1775-1816), pochodzący z Irlandii. Jego nazwisko jest upamiętnione w nazwie mahonia. McMahon nie znał mahonii Beale'a, ponieważ nie była ona jeszcze znana Europejczykom. W tym czasie znana była mahonia pospolita.

* .img-responsive-shop .container-shop .row-shop .col-md-3-shop, .col-md-6-shop @media (min-width: 992px) .col-md-6-shop .col-md-3-shop } .text-center-shop